W dniach 9-15 marca delegacja młodzieży z XV LO, wraz z nauczycielkami odwiedziła Portugalię, by zrealizować drugą część międzynarodowego projektu.
10 marca Erasmusowa grupa odwiedziła Narodowy Park Kulturowy w Sintrze. To niesamowite miejsce skłaniające do refleksji nad usytuowaniem człowieka w świecie natury, mówiące o jego relacji z przyrodą. Zachwyt wzbudza obfitość i różnorodność roślin, piękne formy rzeźbiarskie i architektoniczne. Warto dodać, że park znajduje się na liście dziedzictwa UNESCO, jest naprawdę czymś niezwykłym. Nasza młodzież dostrzegała jednak w zamyśle Sintry pewne podobieństwa do koncepcji zrealizowanej w znanych jej Arkadii i Nieborowie. O to właśnie chodzi w tym programie, żeby widzieć nie tylko różnice kulturowe, ale i specyficzne „połączenia”, które budują tożsamość europejską.
Byliśmy również tego dnia na Cabo da Roca, czyli najdalej wysuniętym ku Nowemu Światu przylądku europejskim. Tu oszołomiła wszystkich potęga oceanu.
Erasmus to nie tylko rozwijanie kompetencji językowych. To przyjaźń, radość z bycia z drugim człowiekiem, przyjemność uprawiania sportu, zdobywania nowych doświadczeń. 11 marca portugalska młodzież uczyła naszą surfowania!
Po południu przyszedł czas na część bardziej oficjalną. Naszą delegację przywitała w szkole Ibn Mucana portugalska koordynatorka projektów Erasmusowych, Profesor Dalila Chumbinho. Potem młodzież polska i portugalska - pod kierownictwem Profesor Isadory Pestany - pracowała w świetnie wyposażonej pracowni plastycznej, a Profesor Isabel Correia pokazała polskim gościom, jak się pracuje z uczniami i uczennicami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Zobaczyliśmy super miejsce - pokój, w którym mogą się wyciszyć osoby autystyczne czy nadpobudliwe. Rewelacja! Ten dzień był ważną lekcją uczącą, jak istotną rolę w edukacji i terapii pełnią zajęcia artystyczne i jak potrzebne jest dostosowanie metod i form nauczania do możliwości młodych ludzi.
Kolejny dzień spędziliśmy w Lizbonie. Dowiedzieliśmy się sporo o ludziach tworzących historię Portugalii jako potęgi kolonialnej (pomnik przedstawiający Henryka Żeglarza, jego promotorów i kompanów, innych odkrywco wzbudził wprawdzie zachwyt swoją konstrukcją, ale i skłonił do refleksji nad etycznymi i politycznymi konsekwencjami ekspansji Europejczyków w Nowym Świecie). W świetnym Muzeum Sztuki Współczesnej portugalski edukator przeprowadził z międzynarodową grupą warsztaty na temat kubizmu, dadaizmu, surrealizmu i ekspresjonizmu. Mogliśmy poznać dzieła artystów i artystek portugalskich, w zasadzie zupełnie nam do tej pory nieznanych.
Objechaliśmy też tuk tukami starą część Lizbony, sporo spacerowaliśmy, spróbowaliśmy typowych, portugalskich dań.
Wreszcie przyszła kolej na Cascais, gdzie również strona portugalska zorganizowała dla nas atrakcyjny program. Spędziliśmy tu niezwykły czas. Płynęliśmy galeonem po Oceanie Atlantyckim, myśląc, jak odważni byli wielcy odkrywcy zmierzający ku wielkiemu nieznanemu na tych "łupinach".
Odbyły się także fenomenalne warsztaty w Centrum Kultury, objawiające, jak sztuka prowadzi w kierunku odkrycia tajemnic ludzkiej świadomości i jak artyści wyrażają swój sprzeciw wobec zmian klimatycznych niszczących światy ludzi i natury.
Dzień zakończyła wizyta w Ratuszu i wyjątkowo miłe spotkanie z władzami oświatowymi miasta Cascais.
Refleksja: ogromna serdeczność osób nas goszczących, ludzi spotykanych na ulicy, pracowników ośrodków kultury, którzy dbali o nasz komfort i dobrostan (przenośne krzesełka, pufki dla uczestniczek i uczestników warsztatów). Tyle dobra nas tu spotykało!
W ostatnim dniu projektu powróciliśmy do Lizbony. Widzieliśmy ją z lotu ptaka, zobaczyliśmy iście baśniowe obrazy świata podwodnego z oceanarium, wreszcie czekał nas pożegnalny wieczór w szkole Ibn Mucana, na którym królowały fantastyczne przekąski zrobione przez portugalskich rodziców oraz zachwycał tort z logami obu szkół. Tańce, spacery po plaży, koncert rockowy, łzy wzruszenia, obietnice trwania w przyjaźni... Obiecaliśmy sobie kolejne spotkania.